De herfst blaast op den hoorn.
De tijd van raap en spruit.
En uit de natte voorn
haalt men de beeten uit.
Er hang een vuile smoor en
een wind die klaag'lijk fluit.
Ik voel mij zoo verloren.
De tijd gaat niet vooruit.
zaterdag 24 november 2012
vrijdag 23 november 2012
Onvoorspelbaar. Onvoorstelbaar
In een interview kort voor de eeuwwisseling
raadde Freek de Jonge, die nochtans de vinger aan de pols houdt, ouders af om
het internetgebruik bij kinderen en jongeren aan te moedigen. Hij vond dat het
voor jongeren al moeilijk is om tussen twee of drie dingen te kiezen en het
internet staat niet stil bij twee of drie mogelijkheden.
Ondertussen blijkt deze goede raad volkomen
belachelijk. De jongeren zijn er. Internet is er. En daar is geen speld tussen
te krijgen. Aanmoedigen of afraden is onzinnig.
In dezelfde periode stelde prins Filip voor
om porno te verbieden. Helemaal onnozel dus. (Filip heeft weliswaar niet de
vinger aan de pols en steeds minder in de pap.)
Wat ik hiermee wil zeggen, vanuit mijn
Biedermeierzetel met den pijp in de mond: ‘Hoe snel gaat het allemaal niet!’
Maar vooral: We kijken meewarig terug op
Freek en Filip omdat die toch maar mooi geen idee hadden hoe het er tien jaar
later zou uitzien. Laten we dus wat bescheidener zijn i.v.m. hoe het er binnen
zoveel jaar zal uitzien. En vooral vooral: laten we ons niet inpakken door onbescheiden
anderen die menen ons te moeten uitleggen waar het met de wereld naartoe gaat.
zaterdag 10 november 2012
Thuis en op het werk
Ik ben oud genoeg om het enthousiasme bij de opkomst van de cd te hebben meegemaakt. Dàar zouden geen krassen op komen! Weg cassetjes. Weg video.
Ik ben te oud voor het rusthuis maar als ik
daar nog wil genieten van de familiefoto’s kan ik ze maar best uitprinten. De
mooiste herinneringen blijven bewaard in mijn hoofd maar alles kan crashen. Weg
geheugen.
Ik ben genoeg thuis in de digitale wereld
om te weten dat niet alles afloopt zoals werd voorgeschoteld. (Zoals ook het
geval met de uitvinding van de auto, met de ontdekking van de kernergie, met de
belofte van de eeuwige jeugd…)
Het zou later in de serviceflat wel eens
kunnen tegenvallen. Weg bits en bytes.
Het ‘Archief en Museum voor het Vlaams
Leven te Brussel’, ook wel het www.amvb.be genoemd
heeft wat betreft digitaliseren een rijke ervaring opgedaan en wil die delen.
Een absolute aanrader, voor wie zich niet laat wijsmaken dat pixels krasvrij
zijn, is hun Digigids.
De inleiding: “DigiGIDS@home is gericht op thuisgebruik, om persoonlijke bestanden met
een juridische of emotionele waarde voor een lange(re) periode te bewaren. In
zes richtlijnen wordt uiteengezet welke stappen je kan nemen om je digitale
documenten, e-mail, foto’s, filmpjes, geluid en websites duurzaam te bewaren.
De richtlijnen zijn vrij beknopt, om een thuissituatie – met basismaterialen en
tijdsgebrek – zo realistisch mogelijk te benaderen. Wil je toch meer informatie
of tips rond bepaalde aspecten, dan kan je terecht in de DigiGIDS@work.
DigiGIDS@work is een handleiding, gericht op kleine organisaties zoals
vrijwillige verenigingen of vzw’s met een beperkt aantal medewerkers. Alle
richtlijnen zijn – mits kleine aanpassingen – perfect bruikbaar in een
privésituatie. Een gezin vormt dan ook een organisatie op zich … “
donderdag 23 februari 2012
Lezen en tekenen
(Aaaaaaaargh!!) |
In het boek ‘De onbehaaglijkheidsfactor’ beschrijft Jonathan Franzen een van zijn vroegere professors die hem ‘Het proces’ van Kafka liet herlezen. Niet langer met de bekende onderliggende gedachte dat Jozef K. een slachtoffer is van de ‘kafkaiaanse’ maatschappij rond hem maar in de opvatting dat Jozef K. een dàder is die daadwerkelijk iets mispeuterd heeft. Wie dit gaat uittesten leest een nieuw boek.
Dan moeten we het schilderij ‘De Schreeuw’ van Munch ook maar eens dringend herbekijken. Wie schreeuwt er hier? De man op de voorgrond hóórt een schreeuw en daarom houdt hij zijn handen tegen zijn oren.
donderdag 16 februari 2012
Abonneren op:
Posts (Atom)