Ik ben oud genoeg om het enthousiasme bij de opkomst van de cd te hebben meegemaakt. Dàar zouden geen krassen op komen! Weg cassetjes. Weg video.
Ik ben te oud voor het rusthuis maar als ik
daar nog wil genieten van de familiefoto’s kan ik ze maar best uitprinten. De
mooiste herinneringen blijven bewaard in mijn hoofd maar alles kan crashen. Weg
geheugen.
Ik ben genoeg thuis in de digitale wereld
om te weten dat niet alles afloopt zoals werd voorgeschoteld. (Zoals ook het
geval met de uitvinding van de auto, met de ontdekking van de kernergie, met de
belofte van de eeuwige jeugd…)
Het zou later in de serviceflat wel eens
kunnen tegenvallen. Weg bits en bytes.
Het ‘Archief en Museum voor het Vlaams
Leven te Brussel’, ook wel het www.amvb.be genoemd
heeft wat betreft digitaliseren een rijke ervaring opgedaan en wil die delen.
Een absolute aanrader, voor wie zich niet laat wijsmaken dat pixels krasvrij
zijn, is hun Digigids.
De inleiding: “DigiGIDS@home is gericht op thuisgebruik, om persoonlijke bestanden met
een juridische of emotionele waarde voor een lange(re) periode te bewaren. In
zes richtlijnen wordt uiteengezet welke stappen je kan nemen om je digitale
documenten, e-mail, foto’s, filmpjes, geluid en websites duurzaam te bewaren.
De richtlijnen zijn vrij beknopt, om een thuissituatie – met basismaterialen en
tijdsgebrek – zo realistisch mogelijk te benaderen. Wil je toch meer informatie
of tips rond bepaalde aspecten, dan kan je terecht in de DigiGIDS@work.
DigiGIDS@work is een handleiding, gericht op kleine organisaties zoals
vrijwillige verenigingen of vzw’s met een beperkt aantal medewerkers. Alle
richtlijnen zijn – mits kleine aanpassingen – perfect bruikbaar in een
privésituatie. Een gezin vormt dan ook een organisatie op zich … “
Geen opmerkingen:
Een reactie posten